عصر تازه...

ما به عصر تازه ای وارد شده ایم!

   عصر سخن چشمها

   و قورت دادن واژه هایی که بوی استفراغ میدهند ...

   عصری که زندگی

                         بوی لاشه گربۀ طرد شده...

   عصری که شبها

   در پستوی خانه های خالی...

   و پارکهای سرسبز

   و ماشینهای ولگردَش...

   از آزادی سر به فلک کشیده!

   سایه ها با یکدیگر...

   تمام نیروی جنسی پنهان شهر را ...

                                              آزاد میکنند...

   و صبح با حیرت از یکدیگر میپرسند...

   فرشتگان کوچک فال فروش مترو   

                                          از کجا آمده اند؟!...

   عصری که دهانت به آسمان

        و چشمهایت به پاهای مردمانی ست

                           که روی شانه هایت ایستاده اند

                                                            و با خورشید...

   عصری که تا آنجا تنها می شوی

                                         که عاشق مترسکها ...

   و آرزو میکنی کلاغهای مزرعه

                                      تنهایی شانه هایت را...  

   ...

   ما به عصر تازه ای وارد شده ایم!

   عصری که درها

                      به دیوارهای بتُنی...

   و پنجره ها

                  از بیرون

                             قفل شده اند...     از کتاب سمفونی بادها: فرامرز فرحمهر