امشب سرِ مهربانِ نخلى، خم شد...
در کیسه ی نان، به جاى خرما، غم شد...
در کُنجِ خرابه ها، زنى شیوَن کرد...
همبازىِ کودکانِ کوفه، کَم شد...
در روزگاری که خنده ی مردم از زمین خوردن توست،
پس برخیز تا چنین مردمی بگریند ...
いいいいいいいい
درصد کمی از انسانها نود سال زندگی می کنند
مابقی یک سال را نود بار تکرار می کنند
いいいいいいいい
نصف اشباهاتمان ناشی از این است که
وقتی باید فکر کنیم، احساس می کنیم
و وقتی که باید احساس کنیم، فکر می کنی