داستان پنجره طلایی ...

 

پسر کوچکی در مزرعه ای دور دست زندگی می کرد هر روز صبح قبل از طلوع خورشید از خواب برمی خواست و تا شب به کارهای سخت روزانه مشغول بود

همیشه موقع طلوع آفتاب در دور دست ها خانه ای با پنجرهایی طلایی نظرش را جلب می کرد و با خود فکر می کرد چقدر زندگی در آن خانه با آن وسایل شیک و مدرنی که باید داشته باشد لذت بخش و عالی خواهد بود.

با خود می گفت اگر آنها قادرند پنجره های خود را از طلا بسازند پس سایر اسباب خانه حتما بسیار عالی خواهد بود.بالاخره یک روز باید به آنجا بروم و از نزدیک آن را ببینم.

یک روز پدرش گفت به جای او کارها را انجام می دهد و او می تواند در خانه بماند و استراحت کند یا اگر کار دیگری داشت انجام دهد.

او که فرصت را مناسب دید غذایی برداشت و به طرف آن خانه و پنجره های طلایی رهسپار شد .

راه بسیار طولانی تر از آن بود که تصورش را می کرد.بعد از ظهر بود که به آن جا رسید و با نزدیک شدن به خانه متوجه شد که از پنجره های طلایی خبری نیست و در عوض خانه ای رنگ و رو رفته و با نرده های شکسته دید.

به سمت در قدیمی رفت و آن را به صدا در آورد . پسر بچه ای هم سن خودش در را باز کرد. سوال کرد که آیا او خانه پنجره طلایی را دیده است ؟  پسرک پاسخ مثبت داد و او را به سمت ایوان برد.

در حالی که آنجا می نشست نگاهی به عقب انداختند و در انتهای همان مسیری که طی کرده بود و هم زمان با غروب آفتاب ، خانه خودشان را دید که با پنجره های طلایی می درخشید.