گزیده های طلایی جبران خلیل جبران(سری دوم)

شاید کسی را که روزی با تو خندیده است از یاد ببری، اما هرگز ان را که با تو اشک ریخته است، فراموش نخواهی کرد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

شاید بتوان دست و پای انسان را به زندان تاریک افکند ولی نمیتوان افکار او را که آزاد است به اسارت در آورد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

خداوند روح آدمی را با دو بال عشق و ازادی آفرید تا در آسمان پرواز کند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

آنچه در خلقت است در درون شما هم هست و هر انچه درون شماست در خلقت نیز وجود دارد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

ایمان خود را زیبایی بخشید و آن را چونان خداوند پرستش کنید، زیرا ایمان اثر کامل و آشکار خداوند است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

زندگی عزمی است که با جوانی همراه می شود، کوششی است که به کمال میرسد و خردی است که پیری را  به دنبال دارد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر عشق در پی چیزی جز کشف اسرار عشق باشد، به حقیقت عشق نیست، بلکه دامی است که می گسترد و در آن صیدی جز کالاهای بیهوده نمی افتد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

عشق چنین است: آهی از اقیانوس احساس، اشکی از آسمان اندیشه و لبخندی از کشتزار روح.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر به نهایت دانشی که باید بدانی رسیدی آن گاه بر درگاه آنچه را باید ادا کنی قرار خواهی گرفت.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

خوشبختی در دنیا شبحی نیست که به آن امید ببندند، اگر واقعیت می یافت، انسان از ان دل زده می شد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

چقدر فرومایه ام، هنگامی که زندگی به من طلا می دهد و من به تو نقره می دهم و با این وجود خود را سخاوتمند می دانم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

تو هنگامی که می بخشی به واقع کریمی هنگام بخشش، چهره ات را برگردان تا شرم را در نگاه آن که می گیرد نبینی.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

تو قادر نیستی بیش از اشتهایت بخوری.نیمه دیگر آن نان، به دیگری تعلق دارد کمی از آن نان را به میهمان سرزده بگذار.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

من سکوت را از آدم پرگو آموختم، بردباری را از نابردبار و مهربانی را از نامهربان، اما عجب است که قدردان این آموزگاران نیستم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

هنر گامی از شناخته ها به سوی ناشناخته ها است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

هر شری چاره ای دارد مگر حماقت.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

تلخ ترین چیز در اندوه امروزمان، خاطره شادی دیروزمان است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

همه ما از اندوه و تردید آفریده شدیم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

غم احساسات را تلطیف می کند و شادی دل های مجروح را التیام می بخشد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

شادمانی شما، همان اندوه شماست که نقاب از چهره برگرفته است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

دوستی، مسئولیتی شیرین است، نه یک فرصت.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

دوستی با آدم نادان، به اندازه ی بحث کردن با آدم مست، احمقانه است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

شما به وقت تنگدستی و احتیاج دعا می کنید.ای کاش در شادمانی سرشار و ایام وفورتان نیز دعا کنید.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

روح فیلسوف در سرش ساکن است، روح شاعر در قلبش و روح خواننده در اطراف حنجره اش پرسه می زند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

دریابیم که عقل، سکان کشتی روح آدمی است و عشق بادبان آن.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

دلهایتان را به یکدیگر بسپارید اما به اسارت یکدیگر ندهید.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

وه چه بزرگ است عشق و چه ناچیزم من.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

توان عشق ورزیدن، بزرگترین موهبت خداوند به انسان است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

فرشتگان، اندیشه های پراکنده در فضا هستند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

دست هایی که تاج هایی از خار می سازند بهتر از دستان تنبل و بیکارند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

خردمند کسی است که به خدا عشق می ورزد و او را گرامی می دارد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

عشق و بی عشقی در ما، همچون جزر و مد دریاست.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

گناهی بزرگتر از این نیست که از گناهان انسانی دیگر پرده برداریم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر می دانستیم، نمی گذاشتیم حتی ثانیه ای از روزگار عشق با دوری بگذرد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

کاش عین پاکی، شادکامی و خشنودی بودم و رویگردان از آنچه فرار رسد و بی خبر از آنچه گذشته است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

غم هایی به من آموخته اند که غم های هم نوعانم را درک کنم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

غم ها و شادی هایمان را بسیار پیش از آنکه تجربه کنیم، برمی گزینیم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

ترس از مرگ همانند لرزش چوپانی است در برابر پادشاه.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

به من می گویند: اگر خودت را بشناسی، تمام انسان ها را شناخته ای.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

عشق در همان حال که چشمانمان را باز و قلب هایمان را تسخیر می کندف موهبت صبر و شکیبایی را نیز به ما ارزانی می دارد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

آیا روزی خواهد رسید که طبیعت آموزگار آدمی باشد، انسانیت کتابش و زندگی، آموزه ی او؟

----------------------------------------------------------------------------------------------------

گمان نبرید که زمام عشق در دست شماست، بلکه عشق است که هر گونه شما را شایسته ی حرکت ببیند، هدایت میکند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

خدا مشعلی از زیبایی و دانایی در قلب تان به ودیعت نهاده است، گناه است بگذارید خاموش شود و به خاکستر بدل گردد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر می خواهید خدا را بشناسید، به اطراف خویش بنگرید، آن گاه او را خواهید دید.