اس ام اس و پیامک های وداع با ماه مبارک رمضان

  

بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا

بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها . . .

.

.

خدایا در ساعات پایانی این ماه مارا مشمول رحمت بی پایانت قرار ده

و این وداع را آخرین وداع (باماه مبارک رمضان) عمرمان قرار مده . . .

.

.

خدیا، خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده . . .

آمین

.

.

حضرت امیر (ع) می‏فرمایند:

«کمترین پاداش روزه ‏داران آن است که در آخرین روز ماه

مبارک رمضان فرشته‏ ای آنان را ندا می‏دهد و می‏گوید:

مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته

شما را بخشود. پس مواظب باشید که از این پس چه می‏کنید»

.

.

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوستان و به امید اینکه

در ماه پر برکتی که گذشت، تقدیری پر از خیر و برکت نصیب همه ما شده باشد

.

.

وداع امام سجاد (ع) با این ماه:
السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه

السلام علیک یا اکبر مصحوب من الاوقات . . .

.

.

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت / خداحافظ ای ماه عشق و عبادت

خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها / خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی

خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه / خداحافظ ای بهترین ماه الله

.

.

وداع اى ماه عشق و جوشش و شور / وداع ای ماه حق و تابش نور

وداع اى شافع مقبول درگاه / وداع اى استان عصمت الله . . .

آرزومند قبولی عبادات شما

.

.

رمضان مى رود و مى بَرد از کف ما / آن که سى روز صفا یافت از او محفل ما

رمضان رفت و دریغا که به امضا نرسد / طاعتِ ناقصِ ما، روزه ناقابل ما . . .

.

.

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان / پی نبردیم به زیبایی راز رمضان

هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا / هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان . . .

.

.

رمضان گذشت از من چه کنم که بینوایم / دل من ز حبّ دنیا نگذشت ای خدایم

تبعات هر گناهم شده بود سدّ راهم / تو به من عطا نمودی که نباشد ادعایم . . .

.

.

صبح با باده شعبان و رجب آمده بود / آن که دیروز مرا داد جواز رمضان

شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع / خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان . . .

.

.

کم کم غروب ماه خدا نزدیک می شود / صد حیف از این بساط که برچیده می شود

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی است که بخشیده می شود . . .

.

.

ماه خدا که ماه رفیع الکمال بود
هنگامه زدون زنگ ضلال بود
در هر غروب و هر سحر دیده اشکبار
قلب و دلم به وقت دعا پر جلال بود

.

.

چه شبهایی ز دست این گدا رفت
سحرهای پر از عشق و صفا رفت
خداحافظ دعاهای مبارک
بهار رحمت و ذکر خدا رفت

.

.

خدایا خیلی سعی کردم قدر این مهمونی رو بدونم
ولی بازم احساس می کنم نتونستم، یعنی سال بعد هم ما رو دعوت می کنی؟

.

.

خدایا ! خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده

.

.

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین
خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر
خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت
خداحافظ ماه شب های نورانی قدر

.

.

فرازهایی از دعای وداع امام سجاد (ع) با ماه رمضان:
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک

.

.

رمضان میرود و میبرد از کف دل ما
آنکه یکماه صفا یافت از او محفل ما
رمضان عقده گشا بود گنهکاران را
وای اگر او رود و حل نشود مشکل ما
حال که ای ماه خدا ، میروی آهسته برو
که ندانی چه کند رفتن تو با دل ما

.

.

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود
صد حیف از این بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود

.

.

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
آیا چیزی قابل درو در این رمضان کاشته ایم؟

.

.

رمضان گذشت از من چه کنم که بینوایم
دل من ز حبّ دنیا نگذشت ای خدایم
تبعات هر گناهم شده بود سدّ راهم
تو به من عطا نمودی که نباشد ادعایم

.

.

رمضان آمد و روان بگذشت
بود ماهی به یک زمان بگذشت
شب قدری به عارفان بنمود
این معانی از آن بیان بگذشت

.

.

رمضان شد چو غریبان به سفر بار دیگر
اینست فرخ شدن و اینست به هنگام سفر

.

.

عید صیام آمد و ماه صیام رفت
لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد
گرد غم گناه ز جان عوام رفت

.

.

همیشه وقتی مهمونی ها تموم میشه
حس غریبی دارم، چه برسه به این دفعه که مهمونی خدا داره تموم میشه!!!
.

.

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت
خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها
خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه
خداحافظ ای بهترین ماه الله

.

.

افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پاره این ماه مبارک
از دست به یکباره چو اوراق خزان رفت